[MOC] MiG-25P Foxbat

[Maks]

Witam w piątkowe preludium weekendu.


MiG-25P Foxbat (1) by [Maks], on Flickr


MiG-25P Foxbat (3) by [Maks], on Flickr

Prezentuję swój najnowszy model, radziecki myśliwiec przechwytujący MiG-25P na zachodzie znany jako Foxbat.

O samolocie

Związek Radziecki z racji na rozległość swojego terytorium priorytetowo podchodził do konieczności jego obrony przed atakami bombowców, zwłaszcza biorąc pod uwagę jak naloty Liberatorów oraz "Latających Fortec" zrównały z powierzchnią wiele niemieckich miast pod koniec II wojny światowej. Utworzono nawet odrębną formację, czyli siły obrony przeciwlotniczej, niezależne od tradycyjnego lotnictwa, które miało głównie zadania ofensywne. Ciągła ewolucja bombowców prowadzi nas do jednego ze szczytów zimnej wojny, czyli początku lat 60. Wówczas nie było jeszcze jasne, czy w koncepcji strategicznych ataków bombowych USA zwyciężą bombowce, czy też szybko rozwijające się rakiety międzykontynentalne.

Trzon floty strategicznej lotnictwa USA stanowiły wówczas używane do dzisiaj poddźwiękowe bombowce B-52 Stratofortress. W realiach pełnoskalowego konfliktu osiągające prędkość dwóch machów MiGi-21 zadałyby im więc spore straty. Te bombowce mogły tylko liczyć na to, że ówczesnym myśliwcom przechwytującym skończy się paliwo, zanim dolecą na ich pułap wynoszący 15km. Do służby właśnie wszedł jednak (jak się okazało potem nieudany) osiągający także 2 machy B-58 Hustler. Trwały prace nad prawdopodobnie najambitniejszym projektem bombowca w historii czyli B-70 Valkyrie oraz szpiegowskim A-12 Oxcart, który później przekształcił się w SR-71 Blackbird. Oba samoloty osiągały prędkość ponad 3000 km/h na bardzo wysokich pułapach.



W związku radzieckim pierwsze projekty myśliwca, który miał te maszyny zatrzymać, wyglądały jak powiększony MiG-21. Na mnie szczególne wrażenie robi E-166, który wygląda po prostu jak 20 metrowa stalowa rura obudowana wokół silnika, z malutką szybką dla pilota, która rozpędza się do prędkości 3000 km/h.



Pomimo pobicia licznych rekordów, szybko okazało się jednak, że taka koncepcja może przenosić za mało uzbrojenia i ma za mały zasięg. W efekcie opracowano docelowego MiGa-25, którego znamy do dzisiaj. Powstała maszyna bardzo duża - 24 metry długości (wliczając antenkę na nosie), 14 metrów rozpiętości i 37 ton maksymalnej masy startowej - o 10 ton więcej, niż najcięższy w roku oblotu Foxbata (1964) amerykański myśliwiec F-4 Phantom II. Mimo ogromnych skrzydeł MiG-25 nie został stworzony do podniebnych akrobacji. Były one konieczne, z uwagi na ogromną masę startową, wynikającą po części z użycia tytanu do konstrukcji samolotu. Pod skrzydłami znalazło się miejsce na cztery potężne (6,30m długości - tyle co spory dostawczak) rakiety R-40.



O modelu

Model w tradycyjnej dla mnie skali 1:40 powstawał od marca. Biorąc pod uwagę rozmiar i dostępność praktycznie wszystkich klocków w kolorze LBG pokusiłem się o zrobienie swego rodzaju tour de force i wdrożenie kilku nowych rozwiązań do mojego repertuaru technik budowania samolotów.


MiG-25P Foxbat (14) by [Maks], on Flickr


MiG-25P Foxbat (6) by [Maks], on Flickr

Pierwsze z rozwiązań, to całkowicie bezstudowe skrzydła. Zamiast tylnej krawędzi z wedge plate'ów, zrobiłem wystającą na pół płytki nakładkę z paneli. Antenki na końcówkach skrzydeł to wąż pneumatyczny naciągnięty na fleksa.


MiG-25P Foxbat (8) by [Maks], on Flickr


MiG-25P Foxbat (4) by [Maks], on Flickr

Przy wlotach powietrza zastosowałem większe technicowe panele, które zdawały się idealnie odpowiadać krzywiźnie kadłuba. Na górze kadłuba zależało mi na idealnej imitacji krzywizny curved slope'ów 2 x 4, które mogłem użyć tylko na wysokości skrzydeł, za pomocą tilesów umieszczonych pod kątem.


MiG-25P Foxbat (5) by [Maks], on Flickr


MiG-25P Foxbat (7) by [Maks], on Flickr

Przy tylnych statecznikach pionowych użyłem techniki offsetu opartej na "pralkach", dzięki czemu uzyskałem idealną krawędź bez schodków. Na nią udało mi się pierwszy raz nałożyć stosunkowe nowe klocki double curved, żeby uzyskać bardziej realistyczny wygląd.


MiG-25P Foxbat (10) by [Maks], on Flickr


MiG-25P Foxbat (11) by [Maks], on Flickr

Do wylotów silnika użyłem techniki Dmaca z jego Y-Winga. W skrócie chodzi o stworzenie ringu z rączek minifiga utrzymywanego za pomocą legowej gumki, do którego przyczepia się tilesy (w tym przypadku ingoty). Technika bardzo trudna do wykonania, ale satysfakcjonująco wyglądająca.


MiG-25P Foxbat Landing gear details by [Maks], on Flickr

Z uwagi na rozmiar samolotu nie było problemu ze zrobieniem chowającego się podwozia. Nie daje jednak ono rady utrzymać samolotu - potrzebne są do tego klocki trans-clear dla wsparcia. Wprawne oko wypatrzy dwie podpórki (przyczepiane do dużych jumperów) na zdjęciach z rozłożonym podwoziem. Z tej perspektywy dobrze widać zwężający się u nasady nos maszyny.


MiG-25P Foxbat - landing gear folded (1) by [Maks], on Flickr


MiG-25P Foxbat - landing gear folded (2) by [Maks], on Flickr

Dwa zdjęcia Foxbata "w locie" - opartego na kubku ze ścianki pick a brick, którego praktycznie nie widać :) Wymiary modelu to ok. 58cm na 36 cm.

Galeria Flickr, Instagram 1, Instagram 2, Instagram 3.

Znajdzie się tu parę dodatkowych zdjęć, zapraszam do oglądania!

[SaperPL]

Nie moje klimaty jak chodzi o techniki budowania, ale bardzo fajnie zrobione są te obłości w środkowej części kadłuba. Podwozie też daje radę.
Tak przy okazji model jest teraz na głównej na TLCB - gratulacje :)

[dmac]

Ależ wielkie bydlę! I w sumie nie wiedziałem, że oryginał mierzył aż 24 metry.
Piękna robota, Panie Maksie. Od razu rzuciły mi się w oczy zaokrąglone krawędzie stateczników pionowych; świetnie je dopasowałeś do serkowej krawędzi. Zawsze wierzyłem w panelowe zakrywanie brzegów połaci wykonanych z kafli i tu też pięknie się sprawdziło - może tylko użyłbym krótszych, starszych paneli 1x2 o kanciastych narożnikach, żeby uzyskać linię prostą bez zagłębień. Sylwetka, jak zawsze, bez zarzutu; nie wiem jak Ty osiągasz te wszystkie krzywizny. A jeśli chodzi o dysze - w oryginale też były zielone elementy w środku, czy po prostu miałeś nadmiar łapek w tym kolorze? ;)
Tak czy inaczej - brawo, brawo, brawo!!

[Maks]

Ależ wielkie bydlę! I w sumie nie wiedziałem, że oryginał mierzył aż 24 metry.
Piękna robota, Panie Maksie. Od razu rzuciły mi się w oczy zaokrąglone krawędzie stateczników pionowych; świetnie je dopasowałeś do serkowej krawędzi. Zawsze wierzyłem w panelowe zakrywanie brzegów połaci wykonanych z kafli i tu też pięknie się sprawdziło - może tylko użyłbym krótszych, starszych paneli 1x2 o kanciastych narożnikach, żeby uzyskać linię prostą bez zagłębień. Sylwetka, jak zawsze, bez zarzutu; nie wiem jak Ty osiągasz te wszystkie krzywizny. A jeśli chodzi o dysze - w oryginale też były zielone elementy w środku, czy po prostu miałeś nadmiar łapek w tym kolorze? ;)
Tak czy inaczej - brawo, brawo, brawo!!

Zaczynając od końca, tak dysze są zielone w środku też w oryginale. Lubię zielone detale w ruskich samolotach, jak koła czy czasem nosy, więc postanowiłem dodać to też do dyszy. A żeby skompletować tyle łapek (łącznie 24) potrzebowałem kilku zamówień na BL.


Co do paneli, to nawet nie pomyślałem o użyciu tych z kanciastymi rogami, bo musiałem pamiętać o wytrzymałości tych elementów skrzydła, które lepiej spinały panele 1 x 4. Ale rozwiązanie do spróbowania przy następnym projekcie.

Nie moje klimaty jak chodzi o techniki budowania, ale bardzo fajnie zrobione są te obłości w środkowej części kadłuba. Podwozie też daje radę.
Tak przy okazji model jest teraz na głównej na TLCB - gratulacje :)

Dziękuję za miłe słowa!

[Jahoo]

Świetny model. Technic panel pasuje w tym miejscu jak ulał ! Świetna robota. Zgłoś koniecznie na MOC miesiąca października ! Czy możemy opublikować pracę na FB lugpol ?

[eric trax]

Jaki on jest piękny!!! Niesamowite jak dobrze udało Ci się oddać kształt całości. Jak wygląda sprawa stabilności/solidności modelu? Rozpada się w rękach czy jest raczej wygodny do przestawiania i operowania nim jakkolwiek?

[SERVATOR]

Świetny model!
Na miniaturach w necie nie widać, że to taki duży model. Bardzo brakuje mi tu fotki z minifigurką dla skali.

[Maks]

Świetny model. Technic panel pasuje w tym miejscu jak ulał ! Świetna robota. Zgłoś koniecznie na MOC miesiąca października ! Czy możemy opublikować pracę na FB lugpol ?

Dziękuję! Zawsze staram się zgłaszać jeśli wydaje mi się że mam konstrukcję która jest "worthy". Jasne, można opublikować na FB, bardzo dziękuję.

Jaki on jest piękny!!! Niesamowite jak dobrze udało Ci się oddać kształt całości. Jak wygląda sprawa stabilności/solidności modelu? Rozpada się w rękach czy jest raczej wygodny do przestawiania i operowania nim jakkolwiek?

Bardzo dziękuję! Z kadłubem nie ma problemu, bo przy tej wielkości można go odpowiednio umocnić w środku. Standardowo przy modelach samolotu drobne detale mogą być czasem wrażliwe na mocniejszy dotyk, no i lepiej go raczej nie podnosić za końcówki skrzydeł! :P

Świetny model!
Na miniaturach w necie nie widać, że to taki duży model. Bardzo brakuje mi tu fotki z minifigurką dla skali.

Dziękuję! Pykając zdjęcia grupowe z innymi samolotami dodałem figurki. Efekty poniżej:


Two Big Ruskies (1) by [Maks], on Flickr


Mikoyan and Gurevich evolution by [Maks], on Flickr


Two Big Ruskies (2) by [Maks], on Flickr

[Fuku]

Model świetny jak zwykle, te zielone detale z łapek wyglądają genialnie i przywodzą mi na myśl trochę wyloty statków kosmicznych. Kolejna rzecz jaka mnie urzekła to sposób w jaki zbudowałeś przednie skrzydła - wyglądają bardzo smukle. Ładnie też spasowałeś wszystko w statecznikach. W sumie jedyna drobna rzecz która mi nie lezy to ten detal z technic panelem, z tyłu jest fajnie spasowany, ale z przodu to jego "odstawanie" jest dla mnie za bardzo widoczne i mam wrażenie, jakby miał 1 szeroki i 1 wąski wlot. W Migu 21 jakoś mi bardziej leży integracja panelu. Ale to 1 szczegół, całokształt robi robotę

[V1]

Panie Maksymilianie,
Zazdroszczę pomysłowości.
Kocham tematykę.
Pozdrawiam.
Ja od lat myślę, jak zbudować szybowiec, a Ty nasuwasz statkami latającymi, że aż nie trzeba nalewać następnego kieliszka...

Tylko jedno mnie nurtuje.... Czy węzły zawieszenia nie powinny się w MiGu 23 obracać wraz ze skrzydłami? Jeżeli to w ogóle jest MIG 23, cholera, tak mi się wydaje... 23 albo 27 nie?

[wielkamucha]

To zielono-piaskowe z niebieskim spodem to "suczydło" (Su24), nie Mig. Jest dwumiejscowe (miejsca obok siebie), wspomniane Migi miały co najwyżej miejsca w tandem. I jeśli dobrze pamiętam, to nie, nie było obracanych pylonów - punkty podwieszeń w 23 i 27 były tylko pod nieruchomymi częściami skrzydeł i pod kadłubem.

Kształtowo - super, od razu widać, kto zacz. Ciekawie wyglądają te technicowe panele na wlotach powietrza, trochę jak konforemne zbiorniki na F15E.
Wiem, że model zgodnie ze skalą i że ludziki Lego "nie trzymają" proporcji "prawdziwie ludzkich", ale tak w zestawieniu z nimi mimo wszystko mam wątpliwości, czy aby jednak odrobinkę nie za mały? Zwłaszcza kabina?

[Maks]

W sumie jedyna drobna rzecz która mi nie lezy to ten detal z technic panelem, z tyłu jest fajnie spasowany, ale z przodu to jego "odstawanie" jest dla mnie za bardzo widoczne i mam wrażenie, jakby miał 1 szeroki i 1 wąski wlot. W Migu 21 jakoś mi bardziej leży integracja panelu. Ale to 1 szczegół, całokształt robi robotę

Sprawdziłem na modelu i ten panel trochę się rozszerzył, pewnie od jakichś ostatnich montaży/demontaży bebechów przed ukończeniem modelu albo przy ustawianiu go do zdjęć. Da się nieco go przycisnąć, ale faktycznie na zdjęciach może to kłuć w oczy. Na żywo natomiast szczelina jest niezauważalna.

Tylko jedno mnie nurtuje.... Czy węzły zawieszenia nie powinny się w MiGu 23 obracać wraz ze skrzydłami? Jeżeli to w ogóle jest MIG 23, cholera, tak mi się wydaje... 23 albo 27 nie?

To Su-24. Nad MiGiem-23, który jest sporo mniejszy, właśnie w bólach pracuje. Pylony powinny się obracać, i u mnie nawet odrobinę się obracają, tylko chyba zapomniałem je nastawić do zdjęcia. Zwrócenie na to uwagi pchnęło mnie do zastanowienia się jakby to lepiej zrobić, ale na razie nie mam pomysłu. Wstawienie tam obrotnicy przybliżyłoby te pylony zbyt znacząco do ziemi (model niby duży, ale każdy plate różnicy kłuje w oko moim zdaniem, bo skrzydła i tak są trochę za nisko). Ale pewnie jak to zawsze bywa, istnieje na to jakiś patent.

Wiem, że model zgodnie ze skalą i że ludziki Lego "nie trzymają" proporcji "prawdziwie ludzkich", ale tak w zestawieniu z nimi mimo wszystko mam wątpliwości, czy aby jednak odrobinkę nie za mały? Zwłaszcza kabina?

Budując radzieckie samoloty właśnie jedną z pierwszy różnic wobec amerykańskich, która rzuciła mi się oczy były maleńkie kokpity. W amerykańskich można się rozglądać niemal jak w pokoju, za to radzieckie to tylko zakładana maleńka szybka, w której ledwie można się rozejrzeć. Warto jeszcze zauważyć, że ludziki Lego mają straszne wodogłowie - pamiętam, że w szkole uczyli mnie, że według złotych proporcji antycznych rzeźb głowa powinna stanowić 1/8 wysokości ciała. A tutaj mamy 1/5. Dodając do tego kask, to już w ogóle jakby figurki miały spore dynie zamiast głowy :P.

[wielkamucha]

ludziki Lego mają straszne wodogłowie - pamiętam, że w szkole uczyli mnie, że według złotych proporcji antycznych rzeźb głowa powinna stanowić 1/8 wysokości ciała. A tutaj mamy 1/5. Dodając do tego kask, to już w ogóle jakby figurki miały spore dynie zamiast głowy :P.

Z tymi dyniami to prawda - wielkie jak baniaki :). Czytałem, że głowa mieści się niby 7 razy w naszym wzroście - po sprawdzeniu, okazuje się, że 7 do 8 u dojrzałego dorosłego.

Pamiętam, jak kiedyś w "NIE" pojawił się artykuł o lalkach dostępnych w handlu, które obejrzeli pediatrzy. Wyszło na to, że praktycznie wszystkie miały większe lub mniejsze objawy ciężkiego upośledzenia psychowizycznego, zwyrodnienia kończyn, wodogłowie i inne "kwiatki"... XD