Kochana Mamo!
Praca nad morzem jest całkiem sympatyczna.
Pogoda bardzo ładna.
Ludzie na promenadzie weseli i mili.
Dzieciom podoba się mój kostium.
Razem ze mną pracuje też kilku innych chłopaków.
Zenek jest morskim potworem, a Jurek - mimem.
Stefan jest błaznem i jest... trochę "inny".
Jak widać, wakacyjna praca pozwala na zawarcie nowych znajomości i poznanie ciekawych osób :D
EDIT:
Stefan jest dość wrażliwą personą, więc poczuł się urażony reakcją swych towarzyszy i postanowił wyjść.
Ostatnio zmieniony 2012-06-14, 23:45 przez Nox, łącznie zmieniany 1 raz.
A ja jakoś lubię wystające study. (Inna sprawa, że nie mam zbytnio kafelków. W przeciwnym razie, może bym im chociaż jakiś dywanik w tej szatni walnął).
Świetna na poprawienie humoru, a gra twarzy pozostałych nieszczęśników jest bezcenna. Dodatkowo tu nawet jest ukazana dramaturgia wyjścia z ukrycia:P ale co się dalej stanie to już każdy może mieć swoją interpretacje. naprawdę fajne.
Ta praca to dowód, iż nie trzeba dużej ilości klocków, żeby zbudować coś fajnego. Właściwie cała scenka zbudowana jest przez świetnie dobrane twarze minifigów. Jedyne co bym dodał to paru przerażonych i uciekających przechodniów.
Wawrzino pisze:Ta praca to dowód, iż nie trzeba dużej ilości klocków, żeby zbudować coś fajnego.
To fakt, nie trzeba dużej ilości klocków - wystarczy duży zbiór Minifigów! Albo chociaż te z nowych zestawów. Jak widzę moje klocki wyciągnięte ze strychu po 10 latach, to takiej fajnej scenki bym nie mógł przygotować :) Strasznie się rozwinął design "twarzy" przez ten czas!
Bardzo fajna scenka.
Tak patrząc dłużej to idealnie by było włożyć im w ręce po kieliszku a na środku szatni postawić butelkę.
Tak to mają na darmo rączki wystawione :)
Taki luz po występach i nagle niespodzianka.
Ostatnio zmieniony 2012-06-12, 16:11 przez amadma, łącznie zmieniany 1 raz.
Dla wszystkich ciekawych, co było dalej zamieściłem kolejne zdjęcie.
Jak widać, Stefan okazał się dość wrażliwy i postanowił opuścić towarzystwo. Dzięki temu narrator mógł w ogóle napisać swój list ;>
