"- Biggs, Wedge, let's close it up. We're going in full throttle. That ought to keep those fighters off our back.
- Right with you boss."
Tematyka ataku na Gwiazdę Śmierci była już wałkowana wśród AFOLi. Co nie oznacza, że temat został w pełni wyczerpany.
Przyjąłem założenie, żeby scenie – która zazwyczaj przebiega na zasadzie: <środek kanału – pędzący Xwing Luke’a – pogoń T/F> nadać nieco większego dynamizmu.
Stąd równik nie przebiega pod kątem prostym przez makietę, a całość upstrzona jest mini kanonadą laserową OPL.
Makieta mieści się na BP 48x48, składa się z czterech modułów:
1) Podstawy-stelażu z otokiem;
2) Kanału z jego ścianami;
3) Dwóch nakładanych plansz z powierzchnią GŚ.
Plus oczywiście luzem myśliwce X-Wing :).
Zależało mi na sensownym – oczywiście przy tej skali - pokazaniu X-Wingów. Dlatego też mają tak charakterystyczne (i ruchome) skrzydła.
Minusem zastosowanego rozwiązania jest delikatna niesymetria lewej i prawej pary „silników” i skrzydeł w stosunku do kadłuba. Nie do końca zadowolony jestem też z pochyłości kadłuba przed owiewką.
Do proporcjonalnego umieszczenia myśliwców Rebelii w równikowej bruździe GŚ musiałyby być jeszcze mniejsze (te mają 9 studów szerokości x 6 długości).
Dlatego zatrzymałem je na powierzchni stacji bojowej.
Całość na dioramie uzupełnia sześć obrotowych turbolaserów, „kilka na wieżach, kilka na powierzchni”, próbujących bezskutecznie odeprzeć napastników.
I jeszcze małe porównanie adwersarzy:
Jako że nagminnie doskwiera mi brak elementów przeźroczystych, a zwłaszcza drążków w tymże „kolorze” (i jakoś zawsze lądują na odległym miejscu w zakupach Bricklinkowych…), musiałem znaleźć inne rozwiązanie. Objawiło się ono w postaci światłowodów. Dzięki dużej elastyczności udało się je umieścić w dioramie w sposób możliwie mało widoczny (część długości światłowodu wpuszczona w środek konstrukcji) oraz mając jedynie 3 sztuki przez zagięcie „U” umieścić cztery elementy latające. Niestety, ta zaleta okazała się jednocześnie ich wadą – zbyt długi odcinek oznaczał słabą stabilizację i pływanie umieszczonego elementu. A usztywnianie przy pomocy np. kleju czy drutu i taśmy nie wchodziło w grę.
Całość galerii na Flickr.
Niech micro-Moc będzie z Wami!
