Nie, nie będzie o butach. Będzie o komiksach.
Jako mały szmergiel na w latach osiemdziesiątych wakacjach u dziadków zaczytywałem się komiksowymi opowiastkami w pewnych gazetach, które wytarmosiłem od starszego kuzynostwa.
Oj się działo. Kajko i Kokosz, Thorgal (tak, tak, tam był debiut Gwiezdnego Dziecka), Srebrny medalion… Na jego łamach swe prace publikowali m.in. Christa czy Rosiński. Wydawnictwo, choć trwało jedynie pięć lat na rynku w burzliwych dla Polski czasach (1976-81) wydało 31 tomów. Cóż, na więcej nie starczyło papieru i farby, a po okresie przemian nie było już najwyraźniej potrzeby, a szkoda. Periodyk, oprócz opowieści w komiksowej formie, oferował także ciekawe artykuły z dziedziny historii komiksu, militariów czy porad kulinarnych. Taki trochę miszmasz nie zaszkodził pismu, wręcz przeciwnie – rozchodziło się lepiej niż podwawelska czy pomarańcze z Kuby.
Komiksy stały się inspiracją dla poniższej trylogii:
Przybysze
Tom 27 - Grzegorz Rosiński (rysunki), Henryk Kurta (scenariusz).
[Komiks nawiązuje do spotkania trzeciego stopnia rolnika Jana Wolskiego z wsi Emilcin spod Lublina z 10-go maja 1978r..
Nasz bohater miał niewątpliwy honor zostać pierwszym Polakiem zaproszonym przez UFO do pogłębienia wiedzy wzajemnej o sobie. I choć dziś, już po śmierci głównego bohatera pojawiają się teorie spiskowe obalające owe wydarzenie jako autentyczne, aura tajemnicy pozostaje.
„I want to believe” w polskim wykonaniu ma zieloną skórę.
Oraz cała historia spotkania w formie komiksowej:
Dla chcących porównać oryginał, zapraszam TUTAJ.
Thorgal - Zdradzona Czarodziejka
Tomy 19-23 - Grzegorz Rosiński (rysunki), Jean Van Hamme (scenariusz).
Komiks „Zdradzona Czarodziejka” był to pierwszą oficjalną możliwością spotkania się z Thorgalem Aegirssonem i jego światem wikingów. Jak dla mnie jest to jedna z najbardziej udanych serii komiksów kiedykolwiek stworzonych, która nota bene trwa do dziś, choć pod trzema różnymi seriami (Kriss Valnor, Jolan, Louve). Nota bene mam wrażenie, że temat ten jest dość mało wykorzystywany przez AFOLi.
Scenka przedstawia moment spotkania przy skale straceń Syna Gwiazd z tajemniczą Silvią. Co z tego wyniknie? Odsyłam do czteroodcinkowego komiksu w Relaxie, albo do pełnego tomu.
Jako ciekawostkę zaproponuję, aby uważnie przeczytać dialogi i w serii, i w tomie :).
Tam, gdzie słońce zachodzi seledynowo
Tom 11 - Waldemar Andrzejewski (rysunki), śp. Stefan Weinfeld (scenariusz).
„Automatyczny pojazd ratuje życie ziemskiego kosmonauty. Kto i po co stworzył to urządzenie? Jaka jest rola ludzkości poza Ziemią? Zgrabna historia, nieźle narysowana.” Tekst znaleziony na necie, ale w kontekście dyskusji o wyprawie Człowieka na Marsa, jakże aktualny. Czy ktoś tam na nas czeka?
Pojazd nad którym najdłużej siedziałem :). Założenia – ma być monokolorystyczny, w miarę zbliżony do oryginału i móc „połknąć” kosmonautę. Na pewno nie ułatwiało to, że w komiksie w każdym ujęciu wygląda inaczej. No i muszę poeksperymentować z bardziej trwałymi zawiasami, bo zastosowane tutaj przy ciężkim tułowiu nie zapewnia stabilnego podparcia – choć na szczęście na tyle, by postawić w kluczowej dla komiksu scenie.
I na koniec seledynowa wersja:
Uprzedzając pytania - to nie jest Photoshop, to stary dobry filtr zielonkawy na obiektywie Revuenon.
Dla mnie komiks ten ma jeszcze sentymentalne znaczenie – był to mój pierwszy komiks kupiony za własne pieniążki za zwrot makulatury. Co prawda nie w Relaxie, a w przedruku małej antologii komiksowej „Bambi” z 1987r. (oprócz „Tam, gdzie…” i tytułowej opowieści o jelonku, zawierała także krótki komiks o Kajku i Kokoszu „Koncert Kaprala” oraz „Podróże Jamesa Cooka”). Niemniej frajda z czytania była!
Pełna galeria na Flickr.
Do zobaczenia na konwencie!
