[MOC] AGM-4 ORKA
: 2017-01-28, 21:13
Cześć
Chciałbym zaprezentować pojazd, który ostatnio poskładałem. Od dłuższego czasu chciałem zbudować coś kosmicznego i w końcu się udało. Po ostatniej wariacji na temat Ospreya wziąłem sobie do serca uwagi na temat ilości studów i postanowiłem coś z tym zrobić. Wydawało mi się, że największym problemem okażą się skrzydła, ale potem rzuciły mi się w oczy te czarne technicowe błotniki (?). No po prostu idealne futurystyczne skrzydła. Ich wielkość (a raczej niewielkość) musiała wpłynąć na rozmiary całego stateczku. Aby nie wyglądał groteskowo musiał być raczej mały.
Dotychczasowa metoda walki kosmos - planeta, czyli desant jednostek walczących w atmosferze bezpośrednio z przestrzeni kosmicznej (po uprzedniej eliminacji wrogiej floty gwiezdnej)- powodowała, że jednostki te przez czas zrzutu były bezbronne wobec atmosferycznych sił przeciwnika. W związku z tym powstało zapotrzebowanie na pojazd, który sprawdzi się zarówno podczas walki gwiezdnej, jak i będzie zdolny do przetrwania podczas lotu atmosferycznego w strefie wroga.
Odpowiedzią na tą potrzebę jest
AGM -4 Orka (Atmosferyczno-gwiezdny myśliwiec) niewielka maszyna bojowa zdolna do operowania zarówno w przestrzeni kosmicznej, jak i atmosferze planet.
W przestrzeni kosmicznej oraz podczas przechodzenia przez górne warstwy atmosfery planety statek porusza się w konfiguracji ze złożonymi skrzydłami. Sterowanie w przestrzeni odbywa się za pomocą ruchu dysz tylnych, oraz umieszczonych za dziobem silników pomocniczych. Po wejściu w atmosferę, na pułapie operacyjnym skrzydła są rozkładane i Orka staje się tradycyjnym samolotem z wektorowanym ciągiem.
W związku z pewnymi ograniczeniami technicznymi należało pójść na pewne kompromisy. Ze względu na małą moc silników pomocniczych i ich umieszczenie, oraz to, że główne manewry wykonuje się za pomocą dysz tylnych, które ruchome są w niewielkim zakresie, maszyna w przestrzeni nie jest tak zwrotna jak pojazdy przeznaczone tylko do walki w kosmosie, również uzbrojenie ustępuje myśliwcom o większej specjalizacji.
W atmosferze jednak nie ustępuje innym myśliwcom, szczególnie, że ze względu na specyfikę nowoczesnej wojny przez długie lata sprzęt latający w atmosferze nie był rozwijany.
Dzięki zastosowaniu nowoczesnych silników Orka może bez problemu osiągnąć prędkość ucieczki z planety o przyciąganiu 1.3 przyciągania ziemskiego i wrócić na pokład transportowca gwiezdnego, lub do walki w przestrzeni.
Chciałbym zaprezentować pojazd, który ostatnio poskładałem. Od dłuższego czasu chciałem zbudować coś kosmicznego i w końcu się udało. Po ostatniej wariacji na temat Ospreya wziąłem sobie do serca uwagi na temat ilości studów i postanowiłem coś z tym zrobić. Wydawało mi się, że największym problemem okażą się skrzydła, ale potem rzuciły mi się w oczy te czarne technicowe błotniki (?). No po prostu idealne futurystyczne skrzydła. Ich wielkość (a raczej niewielkość) musiała wpłynąć na rozmiary całego stateczku. Aby nie wyglądał groteskowo musiał być raczej mały.
Dotychczasowa metoda walki kosmos - planeta, czyli desant jednostek walczących w atmosferze bezpośrednio z przestrzeni kosmicznej (po uprzedniej eliminacji wrogiej floty gwiezdnej)- powodowała, że jednostki te przez czas zrzutu były bezbronne wobec atmosferycznych sił przeciwnika. W związku z tym powstało zapotrzebowanie na pojazd, który sprawdzi się zarówno podczas walki gwiezdnej, jak i będzie zdolny do przetrwania podczas lotu atmosferycznego w strefie wroga.
Odpowiedzią na tą potrzebę jest
AGM -4 Orka (Atmosferyczno-gwiezdny myśliwiec) niewielka maszyna bojowa zdolna do operowania zarówno w przestrzeni kosmicznej, jak i atmosferze planet.
W przestrzeni kosmicznej oraz podczas przechodzenia przez górne warstwy atmosfery planety statek porusza się w konfiguracji ze złożonymi skrzydłami. Sterowanie w przestrzeni odbywa się za pomocą ruchu dysz tylnych, oraz umieszczonych za dziobem silników pomocniczych. Po wejściu w atmosferę, na pułapie operacyjnym skrzydła są rozkładane i Orka staje się tradycyjnym samolotem z wektorowanym ciągiem.
W związku z pewnymi ograniczeniami technicznymi należało pójść na pewne kompromisy. Ze względu na małą moc silników pomocniczych i ich umieszczenie, oraz to, że główne manewry wykonuje się za pomocą dysz tylnych, które ruchome są w niewielkim zakresie, maszyna w przestrzeni nie jest tak zwrotna jak pojazdy przeznaczone tylko do walki w kosmosie, również uzbrojenie ustępuje myśliwcom o większej specjalizacji.
W atmosferze jednak nie ustępuje innym myśliwcom, szczególnie, że ze względu na specyfikę nowoczesnej wojny przez długie lata sprzęt latający w atmosferze nie był rozwijany.
Dzięki zastosowaniu nowoczesnych silników Orka może bez problemu osiągnąć prędkość ucieczki z planety o przyciąganiu 1.3 przyciągania ziemskiego i wrócić na pokład transportowca gwiezdnego, lub do walki w przestrzeni.