Może to nie jest odkrywcze i może już milion osób na to wpadło, ale lubię się czuć jak pionier i dlatego łudzę się, że Wam zaimponuję. Jak to zbudować?
1) - wkładamy na kołeczek w dyferencjale zębatkę satelitarną
2) - wkładamy jedną z zębatek (tę boczną) i natychmiast wtykamy półośkę
3) - teraz najtrudniejszy moment - pozostałe dwie zębatki zazębiamy w palcach ze sobą pod kątem prostym (identycznie jak te dwie w dyferencjale) i wsuwamy jednocześni między dwie zębatki, które już są w dyferencjale; wsuwane zębatki zaczną się względem siebie obracać i o to chodzi
4) - czasami nie udaje się za pierwszym razem tak dobrze wsunąć obie zębatki, by druga satelitarna (ta której zwykle w dyferencjale lego nie ma) była idealnie na środku obudowy dyferencjału; wtedy krok 3 powtarzamy
5) - wtykamy drugą półoś
6) - zatykamy małe gładkie zatyczki na półośki wewnątrz dyferencjału
Co nam to daje? Półośki nie odchylają się przy dużym obciążeniu bo nie mają już miejsca. Dodatkowo przenosimy napęd w dwóch miejscach a nie tylko w jednym. Zapewniam przy okazji, że ta czwarta zębatka, mimo że do niczego nie przymocowana nie wypadnie. Sprawdźcie sami. Mi niestety umarł aparat, a telefonem nie będę pstrykał bo to byłaby jawna profanacja fotografii. Przysięgam, że sztuka ta udaje się bez problemu. Mam nadzieję, że okaże się to troszkę przydatne.
HURAAAAAAAAAA - pierwszy raz coś przed Sarielem :)
